Έξι επιστολές του Νίκου Καζαντζάκη προς τον αρχαιολόγο και αντεπιστέλλον μέλος της Αρχαιολογικής Εταιρείας Πιερ Αμαντρύ δώρισε στο Αρχείο του Μουσείου Καζαντζάκη η χήρα του Αγγελική Αμαντρύ-Παυλίδη.
Το Διοικητικό Συμβούλιο του Μουσείου αποδέχτηκε με ιδιαίτερη χαρά τη δωρεά και επιθυμεί να εκφράσει και δημόσια τις ευχαριστίες του στην κα Αμαντρύ, ελπίζοντας ότι το παράδειγμά της θα ακολουθήσουν και άλλοι ιδιώτες.
Το αρχείο του Μουσείου αριθμεί 4.500 επιστολές με αποστολέα και παραλήπτη τον Νίκο Καζαντζάκη και η πολιτική εμπλουτισμού του είναι σήμερα μια από τις προτεραιότητες του Μουσείου. Αρκετοί μελετητές του Καζαντζάκη, έχουν επισημάνει τη λογοτεχνική αξία της επιστολογραφίας του και την ανάγκη να συγκεντρωθεί σε Ιδρύματα και Φορείς, όπου οι ερευνητές μπορούν να έχουν πρόσβαση. Καταστατική ευθύνη του Μουσείου Καζαντζάκη είναι η συγκέντρωση, συντήρηση, φύλαξη και ανάδειξη κάθε «καζαντζακικού» υλικού και η διευκόλυνση της ερευνητικής κοινότητας για τη μελέτη και δημοσίευσή του.
Οι επιστολές
Πρόκειται για πέντε χειρόγραφες και μία δαχτυλόγραφη επιστολή, οι οποίες εστάλησαν από τον Καζαντζάκη στο διάστημα μεταξύ Δεκεμβρίου 1953 και Σεπτεμβρίου 1954. Είναι η περίοδος που ο Αμαντρύ μεταφράζει στα γαλλικά το μυθιστόρημα Ο Χριστός ξανασταυρώνεται. Ο Καζαντζάκης κάνει παρατηρήσεις στα μεταφρασμένα κεφάλαια που του στέλνει ο Αμαντρύ, συστήνοντάς του, κάθε τόσο, λέξεις που θα μπορούσαν να αποδώσουν καλύτερα το ύφος του πρωτότυπου. Επισημαίνει, μάλιστα, ο ίδιος τη δυσκολία να μεταφραστεί τέλεια ένα νεοελληνικό κείμενο στη γαλλική γλώσσα. Γράφει στον Αμαντρύ στις 17/3/54: « [...] Εμάς οι λέξεις μυρίζουν ακόμα χώμα, χόρτο κι ανθρώπινο ιδρώτα∙ οι γαλλικές λέξεις είναι πια πολύ εξευγενισμένες». Και για τη δική του γλώσσα σε άλλη επιστολή: « [...] φυσικά η γαλλική γλώσσα σήμερα δεν μπορεί να αποδώσει όλο το πρωτόγονο της νεοελληνικής∙ μονάχα στην εποχή του Rabelais μπορούσε∙ κι ιδιαίτερα η γλώσσα η δική μου είναι πολύ τραχειά, ο ρυθμός πολύ ορμητικός, καθόλου πολιτισμένος και γλαφυρός, όπως λένε...».
